Norwegian Wood

Ta książka zachwyciła mnie swoją prostotą. Poruszyła tematy miłosne, przyjaźni, śmierci i samotności. Bohater Toru Watanabe wydaje się być uwieziony pomiędzy dwoma światami. Musi dokonać bardzo trudnego dla niego wyboru. Nie będę zdradzać szczegółów powieści choć jest to bardzo trudne chcąc opisać dlaczego warto przeczytać tą książkę. Powieść jest bardzo intymna. Autor opisuje sceny miłosne niemalże z chirurgiczną precyzją. Czytelnik odnosi wrażenie jakby historia którą opisuje Murakami była autobiograficzna. Bardzo łatwo jest się wczuć w postać bohatera. Uważam, że jest to jedna z najpiękniejszych książek o dorastaniu. Z całą pewnością sięgnę po następne książki tego autora. Na regale mam nietknięte: "1Q84" tom 1, "Kronika ptaka nakrętacza" oraz "Po zmierzchu". Mam nadzieję obejrzeć też film, który powstał na podstawie tej powieści. Brak mi jedynie na to wszystko czasu, bo sesja egzaminacyjna ma swoje prawa...
W książce znalazłam taki cytat:

- Trudno o idealną miłość?
- Nie. Nawet ja nie chcę aż tyle. Chciałabym tylko móc zachować się jak zwykła egoistka. Na przykład mówię, że chcę ciastko biszkoptowe z truskawkami, ty rzucasz wszystko i biegniesz je kupić. Wracasz zziajany i podajesz mi je: "Proszę, Midori, oto ciastko z truskawkami", a wtedy ja mówię: "Nie mam już na nie ochoty" i wyrzucam przez okno. Czegoś takiego potrzebuję.
- Zdaje mi się, że to nie ma żadnego związku z miłością - powiedziałem lekko zdumiony.
- Ma. Tylko ty tego nie wiesz. Są okresy w życiu dziewczyny, kiedy jest to nieprawdopodobnie ważne.
- Wyrzucanie przez okno ciastek z truskawkami?
- Tak. Chcę, żeby mój chłopak powiedział: "Zrozumiałem, Midori. Myliłem się. Powinienem był się domyślić, że stracisz ochotę na to ciastko. Jestem głupi jak osioł i gruboskórny. W ramach przeprosin polecę jeszcze raz i kupię ci coś innego. Co byś chciała? Mus czekoladowy? A może sernik?"
- I co wtedy?
- Wtedy będę go kochać, bo na to zasłużył.