The Ancient Capital Kyoto

Zajrzałam wczoraj z nadzieją do skrzynki pocztowej i znalazłam w niej pocztówkę z Japonii od Marie.
Kartka pokonała dystans 8 456 km w 5 dni (to naprawdę szybko, bo kartka wysłana przeze mnie 15 dni temu do Rosji jeszcze nie dotarła do adresatki).

Poniżej opisy wizerunków budowli  (od lewej na górze):

Świątynia buddyjska Kiyomizu-dera. Kompleks usytuowany jest na zalesionych zboczach góry Otowa.

Główny budynek świątyni posiada werandę - butai (scena tańców) - wyrastająca ze zbocza stromego zbocza. To właśnie widok butai widać na mojej pocztówce.

Poniżej butai znajduje się wodospad Otowa no taki, którego trzy strumienie wpadają do stawu. Pielgrzymi piją wodę tylko z jednego z nich w zależności od tego czego sobie życzą: zdrowie, długie życie lub wiedzę. 

Ilustracja w lewym dolnym rogu przedstawia Heian-jingu Shrine. Świątynia ta została założona w 1895 roku dla upamiętnienia 1100 rocznicy założenia miasta Kyoto. Tak naprawdę widzimy na mojej pocztówce jedynie jeden z wielu sanktuariów jakim jest Soryu-ro.

Samo Heian-jingu Shrine słynie z festiwalu zwanego Jidai Matsuri, który odbywa się co roku 22 października. Punktem kulminacyjnym festiwalu jest pochód ludzi przebranych za stroje z przełomu 9-ciu wieków. W pochodzie bierze udział ponad 2 000 ludzi i rozciąga się na kilka kilometrów.

Następne kolejno zdjęcie przedstawia Pałac Ninomaru w Zamku Nijojo. Zamek został wybudowany w 1603 jako rezydencja pierwszego szoguna Ieyasu Tokugawy (do dziś jest symbolem ponad 250-letnich wojskowych rządów rodu Tokugawa).

Pałac Ninokaru to Narodowy Skarb Japonii. Zbudowany z drzewa hinoki (cyprys japoński) stanowi labirynt pięciu budynków z 33 pokojami i 800 tatami (mat rozkładanych na podłodze), korytarzami i tajemnymi przejściami. W wielu komnatach znajdują się drewniane ściany i przesuwane drzwi z papieru ryżowego pomalowane złotem przez mistrzów szkoły Kano. Każdy budynek ma własny charakter, np. w pierwszym jest Pokój Wierzby (Yanagi-no-ma) i Pokój Młodej Sosny (Wakamatsu-no-ma), inne są udekorowane ptakami w naturalnym otoczeniu. Układ budynków stykających się ze sobą narożnikami ma charakter obronny. Ale tym, co wyróżnia Ninomaru, jest specyficznie skonstruowana podłoga. Chodząc po niej boso, za każdym, nawet najostrożniejszym krokiem słyszy się piszczenie. Deski uginają się pod ciężarem człowieka, a "antyspiskowy" wynalazek w postaci małej klamry wydawaje z siebie dźwięk niczym pisk ptaka - stąd nazwa uguisu-bari, słowicza podłoga. Dźwięk informował straż o zbliżającym się intruzie.

Wizerunek Pagody Omuro-no-toh znajduje się po środku na dole. Pagoda to budynek buddyjski sakralny służący do przechowywania relikwii. Ta znajduje się w świątyni Ninna-ji. Ma pięć pięter i 36 metrów. Została zbudowana w 1644 roku. Gdy kwitną kwiaty wiśni często jest nazywana Omuro-sakura.

Po prawej na górze widzimy Kinkaku-ji Temple, zwany także Złotym Pawilonem. Świątynia powstała w 1397 roku jako willa szoguna Yoshimitsu Ashikagi. Jego syn przekształcił budowlę w świątynię buddyjską. W 1950 roku została podpalona przez młodego, psychicznie chorego mnicha. Obecna budowla pochodzi z 1955 roku, w 1987 została pokryta płatami złota. 

Ostatnią budowlą przedstawioną na pocztówce jest południowo-wschodnia wieżyczka zamku Nijo-jo. 

Google Views ma w ofercie wycieczkę po zamku. Ja już zwiedzałam :)

W Kyoto urodził się wybitny pisarz Haruki Murakami. Właśnie czytam jego powieść pt. "Norwegian Wood". Marie napisała mi, że w Kyoto jest zawsze dużo turystów z całego świata, co mnie szczególnie nie dziwi, bo sama chcę tam pojechać :)